Edward Witsenburg Fonds
Het Edward Witsenburg Fonds ondersteunt jonge musici, individueel of via projecten. Het fonds richt zich op professionele musici met een voorkeur voor harpisten.
Edward Witsenburg (1934) is een van de bekendste harpisten van Nederland en volgt de traditie van Rosa Spier, een harpiste die beroemd was om haar expressieve spel. Zijn indrukwekkende carrière duurde meer dan zestig jaar en bracht hem over de hele wereld. Zijn verhaal begon in 1950, toen hij harples kreeg van Phia Berghout. Vier jaar later ging hij studeren aan het Amsterdams Conservatorium, waar hij in 1956 afstudeerde. Hij maakte snel naam als een groot talent. In 1959 won hij de derde prijs op het eerste internationale harpconcours in Tel Aviv. Een jaar later reisde hij naar New York om les te krijgen van de beroemde Marcel Grandjany.
Edward Witsenburg deelde zijn liefde voor de harp ook met anderen. Bijna veertig jaar gaf hij les aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. Vanaf 1989 werkte hij ook veertien jaar als professor in Salzburg. Daarnaast gaf hij cursussen en masterclasses in veel landen, zoals de zomercursussen in Wales, die hij twintig jaar lang verzorgde.Hij is niet alleen een groot talent, maar ook iemand die mensen samenbrengt. In 1989 richtte hij samen met anderen de Nederlandse Harp Vereniging op. Hij leidde de vereniging zes jaar als voorzitter. In zijn lange carrière speelde hij vele concerten, zowel solo als samen met andere musici, zoals fluitiste Abbie de Quant en harpisten Chris Witsenburg en Toos Stotijn.
Naast optreden en lesgeven schrijft Edward Witsenburg ook. In 2023 bracht hij een boek uit over Rosa Spier, getiteld 'Rosa Spier. De magie van de harpklank'. Hij nam platen en cd’s op, vaak met bijzondere instrumenten uit zijn eigen harpverzameling. Edward Witsenburg deelde zijn leven met Willem Scheepmaker, die in 2012 overleed. In 1995 ontving hij een koninklijke onderscheiding: hij werd Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Het is een erkenning van zijn grote bijdrage aan de muziek en de harp.
